Waar Douwe Egberts is, is God niet.

In juli heb ik afscheid genomen van mijn werk in Haren en ben ik begonnen bij Eleos in Groningen. Het eerste reclamebord dat ik in Groningen tegenkwam was van Douwe Egberts. Een plaatje van een beker Ice Cappuccino met de tekst: Wanneer je door wilt zonder te stoppen!

Ik merkte dat ik hardop ging lachen. Een cynische lach, wel te verstaan. Hoe kan het nou, dat zelfs Nederlands meest bekende koffiefabrikant reclame gaat maken voor het idee dat we continu door moeten gaan? Niet stilstaan, maar ontwikkelen, groeien, beter worden! Doorgaan, zonder te stoppen! Vooral niet stoppen hoor, gewoon een sloot koude koffie naar binnen gieten en door!

Waarom op deze manier je product in de picture zetten?

Als ik een cappuccino wil drinken, wil ik vooral even stilzitten. Rust. Genieten van de koffie. Misschien klink ik nu als een ouwe zak en is dat de verklaring van mijn gezeur: je bent 34 jaar, je bent over je hoogtepunt heen en kan het allemaal niet meer bijbenen. Dus ga je zeiken op de snelle maatschappij. Zou kunnen, maar toch denk ik dat het anders zit. Ik denk niet dat ik over mijn hoogtepunt heen ben: ik werk, schrijf, ik volg bijscholing en supervisie, ik ga lesgeven, wil nog een opleiding volgen, ben twee dagen thuis bij de kinderen en ik daag je uit om sneller dan mij te lopen op de 5 kilometer. Maar te midden van al deze drukte en inspanning, wil ik ook kunnen stoppen. Ik wil juist kunnen stoppen! Stilzitten, even niks.

En daarom snap ik Douwe Egberts niet. Ik bedoel: je bent een koffiefabrikant! Dan zou je toch juist het belang van stilzitten moeten beseffen? Waar is het idee van ‘rustig een kopje koffie drinken’ gebleven? En dan maak je ook nog eens reclame voor iets wat je een Ice Cappuccino durft te noemen: een plastic bekertje met 75% melk en welgeteld 0,95% koffie-extract. Wauw, dat moet echt heerlijk zijn! Broers en zussen, zit niet stil maar ga door, neemt het plastic bekertje en drinkt allen eruit en gedenk vooral niet maar proef de 0,95% koffie-extract!

Nee, ik geloof niet dat het bij God zo werkt. Als God koffie zou drinken, dan geen Ice Cappuccino die hij onderweg opslurpt. En niet omdat Hij een oude, trage man is – hoewel hij wel vaak zo afgebeeld wordt in kinderbijbels, inclusief grijze baard. Niet alleen in kinderbijbels trouwens, ook op het plafond van de Sixtijnse kapel. Nee, God is God. Geen mens. Hoe lastig het ook is om het je voor te stellen: Hij is Almachtig en ik stel me zo voor ook Alkrachtig. Hij kan altijd doorgaan en in die zin stopt Hij nooit. Toch zal Hij Zijn koffie rustig met je willen drinken, met aandacht en met een gesprek. Hij zal erbij vertellen dat er niks mis is met hard werken, dat Hij daar zelfs van geniet. Maar Hij geniet ook van je rustmomenten, van de momenten dat je even contact zoekt of dat je even je lichaam tot ontspanning brengt. Hij geniet van de inzichten die je krijgt als je even stilstaat. En als je te druk bent, continu doorgaat en niet kan of mag stoppen, als je rennend je Ice Cappuccino achterover gooit en je stiekem best moe begint te worden, dan nodigt Hij je uit: Ben je moe en belast? Kom maar even bij Mij en ervaar rust.

Zo is de God waarin ik geloof. Je mag hard werken, maar ook stilstaan. Juist ook stilstaan, want uiteindelijk is het harde werken niet heel veel meer dan het najagen van wind. Ik hoop dat jouw kerk ook zo is. De kerk zou bij uitstek een plek moeten zijn waar je in alle rust je koffie kan drinken. Het liefst niet in plastic bekers, maar gewoon in porselein. Soms in stilte, soms met een goed gesprek.

Je loopt verdwaalt rond in een dorpje waar je nog nooit bent geweest, je benen beginnen wat moe te worden. Je hebt zin in koffie, maar je ziet nog geen winkels of eetgelegenheden, laat staan een centrum. Je ziet wel een kerk, er brandt licht en je hebt het idee dat je binnen iemand hoort fluiten. Maar je hebt niks met de kerk: het zijn aparte mensen met vrome praatjes maar vaak met teleurstellende daden. Je gaat toch maar naar binnen, want stiekem moet je ook nodig plassen. Voordat je iets hebt kunnen zeggen komt de koster naar je toe: goedemorgen, wilt u een kopje koffie? We hebben een huiskamer in de kerk, ga lekker zitten. Koekje erbij?

Plak het logo van Douwe Egberts erachter en je hebt een prachtige reclame voor Koffie.

Spreekt dit artikel je wel aan? Dan zou een Lectio Divina misschien ook iets voor je kunnen zijn. Een langzame Bijbelstudie. Stilstaan en bezinnend, niet gericht op meer kennis. Ik heb het zelf gedaan een paar weekenden geleden en beviel me uitstekend. Voor meer informatie, klik hier of hier.